De wintermaanden tonen het winterse weer met regelmaat. Hieronder worden praktische problemen aangestipt en hoe je hier het beste mee om kunt gaan.
Pekel
Wanneer het glad wordt gaan gemeenten erop uit om de straten en fietspaden te bestrooien met pekel. Het zout van deze pekel kan echter irritatie opleveren aan de voetzooltjes van de hond. Om dit te voorkomen kun je de voetzolen van de hond, voordat je met hem naar buiten gaat, insmeren met bijvoorbeeld vaseline. Hierdoor kan het zout van de pekel minder goed in de voetzolen doordringen. Bij thuiskomst niet vergeten de voetzolen van de hond af te spoelen met lauw water en af te drogen, anders laat de hond vette voetsporen achter op je vloer. Op deze manier weet je ook zeker dat alle pekel er af is voordat de hond het er zelf af gaat likken. Door het aflikken van de pekel kan de hond namelijk een (overdosis) zout naar binnen krijgen. Zout werkt irriterend op het slijmvlies en het maag-darmkanaal van de hond, hierdoor kan de hond gaan braken. Wanneer het zout opgenomen wordt in het bloed van de hond ontstaat er een te hoog natriumgehalte en gaat het bloed water onttrekken aan de overige weefsels wat kan leiden tot uitdroging van de cellen. De eerste verschijnselen van een zoutvergiftiging bij de hond zijn: braken, diarree, gebrek aan eetlust. Wanneer je hond dit vertoont neem geen enkel risico en neem contact op met je dierenarts!
Sneeuw en ijs
Sneeuw levert voor mens en dier vaak veel plezier op, maar de hond kan ook maag- en darmklachten van krijgen door sneeuw te eten. Het is dus raadzaam om in de gaten te houden dat je hond er niet te veel van eet.
Honden gaan vaak het ijs op. Maar ook honden hebben moeite hun evenwicht te bewaren op de gladde ondergrond en de glijpartijen van de hond zien er vaak grappig uit, maar zijn zeker niet zonder risico! Door het lopen op ijs kunnen honden erge spierpijn of nog erger, spierscheuringen, oplopen. Daarnaast zijn honden niet in staat om in te schatten of het ijs dik genoeg is om op te lopen. Wanneer een hond door het ijs heen zakt is, dan is deze hond vaak niet in staat zelf weer uit het wak te komen. De spieren koelen door het koude water snel af, waardoor het voor de hond nog meer moeite kost houvast te vinden aan de randen van het wak. Reddingswerkers of mensen die je hond proberen te redden lopen hierbij ook vaak gevaar, dus het is verstandig je hond van het ijs af te houden of je moet er zeker van zijn dat het ijs sterk genoeg is.
Zwemmen in de vrieskou
Jachthonden hebben er vaak geen moeite mee om ook tijdens de vrieskou te water te gaan. Maar een natte vacht isoleert slecht, dus wanneer je hond gezwommen heeft, is het verstandig deze meteen af te drogen en te zorgen dat hij op een warme plek weer kan opdrogen. Een auto is hiervoor vaak ongeschikt omdat het in de auto al gauw net zo koud is als in de buitenlucht. Wel kun je er natuurlijk voor kiezen om de verwarming aan te zetten.
Wintervacht
Door de luxe van onze maatschappij heeft de huishond die leeft bij de verwarming een minder dikke wintervacht dan oorspronkelijk de bedoeling was. Dit is natuurlijk geen probleem, maar voor sommige dun behaarde, pups, oudere of zieke honden kan het zijn dat de wintervacht niet voldoende bescherming geeft tegen de (vries)kou. Begint je hond te rillen, dan is dat een signaal dat hij het koud heeft. Om dit te voorkomen kun je de hond extra bescherming geven in de vorm van bv. een hondenjas. Vooral bij kleinere honden is dit een vaak voorkomend probleem.
Veel sneeuwpret!